رفتار حضرت ابو طالب علیه السلام
رفتار ابوطالب علیه السلام:
راه اول برای اثبات ایمان ابوطالب علیه السلام، طرز رفتار و فداكاری و دفاع او از ساحت پیامبر صلّی الله علیه وآله است كه می تواند آیینه فكر و روشن گر روحیات او باشد. به نمونه هایی از این رفتارها توجه كنید:
1. ابوطالب علیه السلام كسی بود كه پادشاه حبشه را به اسلام دعوت كرد و در شعری خطاب به او فرمود:
«ای پادشاه حبشه! آیا می دانی كه محمّد صلّی الله علیه وآله پیامبری است همانند موسی و عیسی بن مریم. او برای مردم، هدایت آورده، مانند آن چه موسی و عیسی آوردند. همه آنان به امر خداوند ]مردم را[ هدایت كرده، مردم را از گمراهی باز می دارند. شما در كتاب خود او را به درستی گفتار یاد می كنید؛ نه به گفتار ظنّی.
2. ابن اثیر نقل كرده كه ابوطالب، پیامبر صلّی الله علیه وآله و علی علیه السلام را دید كه هر دو نماز مستحبی می گزارند[1]؛
در حالی كه علی علیه السلام در طرف راست پیامبر صلّی الله علیه وآله ایستاده بود؛ سپس به جعفر فرمود: كنار رسول خدا صلّی الله علیه وآله و در طرف چپ او نماز بگزار».[2]
3. زمانی كه قریش قصد كردند كه با بنی هاشم معاشرت نكنند و عهدنامه نوشتند و در كعبه آویختند و به شكنجه و زجر مسلمانان پرداختند و آنان را محاصره كردند، ابوطالب بود كه پیغمبر صلی الله علیه وآله را با دیگر مسلمانان به شعب خود برد و تا سه سال از آنان محافظت می كرد.
4. علامه مجلسی چنین نقل می كند: «هرگاه رسول خدا در رختخوابش می خوابید، حضرت ابوطالب پس از آن كه همه می خوابیدند، به آرامی او را بیدار می كرد و رختخواب علی علیه السلام را با وی جابه جا می كرد و فرزند خود و برادرانش را جهت حفاظت وی مأمور می ساخت».[3]
5. وی هنگام مرگ به فرزندان خود چنین گفت: «من حمایت و پیروی از «محمّد ]صلی الله علیه وآله[» را به شما توصیه می كنم؛ زیرا او امین قریش و راست گوی عرب و دارای تمام كمالات است؛ آیینی آورده كه دل ها بدان ایمان آورده، امّا زبان ها از ترس شماتت، به انكار آن برخاسته اند».
پی نوشته ها:
[1] نمازهای واجب پس از هجرت پیامبر صلّیاللهعلیهوآله تشریع شده است.
[2] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 13، ص 272.
[3] مجلسی، بحارالانوار، ج 35، ص 93.